Time Flies

Ongelooflijk, over een maand gaan we al. De afgelopen weken is er vooral heel hard gewerkt. Spelen voor gevangenisdirecteuren, een gemeente in de weerstand, schoolvoorstellingen met het thema vriendschap en reflecteren in de zorg zijn een kleine greep uit het dagelijkse leven. Ik ben druk met zowel uitvoering als organisatie. Reinoud bouwt aan zijn website en heeft de filmopnames achter de rug van een Clinic voor 150 man over communicatiestijlen. Ook zijn er geweldige foto's van hem gemaakt die dag. Lenja, koud een paar weken op school, is al uitgenodigd voor een stoer verjaardagspartijtje met veel grote kleuters en draait voor een weeksluiting haar hand niet meer om. Ze was al piraat en leerde over het Leids ontzet. Zora beweegt zich soepel tussen vele vrienden en vriendinnen met allerlei festiviteiten en puberproblemen. Het is een feest om met haar te kletsen, ze heeft zo'n verfrissende manier van kijken en praten. Linthe is inmiddels 12 en het traditionele etentje met de twee gezinnen op haar verjaardag, leverde massale slappe lach op tijdens ‘het BOM spel'. Een foto van haar zelf die ze met de zelfontspanner had gemaakt tijdens een trampolinesprong hebben we groot op canvas gezet. Zo mooi en puur ben je als je twaalf bent. Er waren meer feesten. Mijn ouders waren 45 jaar getrouwd en met de hele familie hebben we in huisjes gezeten en zijn naar de Efteling geweest. Een geweldig weekend. M'n familie stond ook stil bij ons vertrek. Een mooi herinneringsboekje, een hartjes medaillon en de familieverjaardagen op kalender werden ons met lieve woorden geschonken. Ontroerend. Hier en daar nemen we al afscheid. Vandaag vierden we de verjaardag van Oma Conny, de eerste keer zonder Opa Roeland. Met schitterend weer vaarden we over de Nieuwkoopse Plassen en werden aan alle kanten verwend. Zelf gaan we geen afscheidsfeest meer geven.

We zijn geïnterviewd voor een artikel in het AD over bijzondere gezinnen met een heuse foto shoot. Het was eigenlijk heel bijzonder om zo stil te staan met elkaar bij ons gezin en de reis die we gaan maken. Om Zora te horen hoe de reis voor haar is en hoe totaal anders het weer voor Linthe is. Dit is denk ik het heftigste van de hele reis, dat we deze meiden zolang niet gaan zien. We verheugen ons wel enorm op het weerzien straks in Bangkok en hoe we op olifanten door de jungle gaan en op bounty eilanden gaan relaxen met z'n allen. We hadden een openhartig gesprek met z'n allen en er zijn ontzettend mooie foto's gemaakt. Een cadeautje. Het is nog niet bekend wanneer het gepubliceerd gaat worden, maar waarschijnlijk nog wel voor 5 november, ons vertrek!

Er is tussen de bedrijven door veel geregeld. We zijn ingeënt (en Rein en ik moeten nog een keer terugkomen). De campers zijn uitgezocht. Er zijn knopen doorgehakt over het kindvriendelijke eiland voor het verblijf van de eerste 10 dagen in een ressort. Verwisselbare naam en telefoonbandjes voor Lenja zodat ze altijd gevonden kan worden. Wat natuurlijk nooit nodig zal zijn. Bepaalde praktische kledingstukken zijn aangeschaft. We gaan binnenkort op EHBO cursus. Rein heeft zich op alle verzekeringen gestort. Lenja heeft nu een up to date pasfoto. Ons rijbewijs is internationaal en de visa leken rond te zijn, ware het niet dat de data niet bleken te kloppen. Werd Reinoud niet vrolijk van. De woonboot is alleen nog niet verhuurd, maar de advertentie is wel de wereld in. De abonnementen zijn (tijdelijk) opgezegd. De TANcodes aangevraagd. De notaris afspraak staat waarin we nu ook zwart op wit Lenja's voogden geregeld gaan worden, mocht ons iets overkomen. De e-reader in de vorm van een I-pad maakt velen in dit gezin al erg vrolijk. We hebben de schoolthema's van Lenja zodat we in den verre er misschien op aan kunnen sluiten.

De afgelopen maanden was ik fysiek niet altijd even fit. Ik dacht dat de vermoeidheid kwam door het harde werken. Toen uit bloedonderzoek bleek dat ik ijzertekort had, was ik opgelucht. Dat is met een kuurtje zo opgelost. Maar het kuurtje loste niks op. Na het sporten herstelde ik slecht, werd zeer vermoeid wakker en kon halverwege de dag plotselinge aanvallen van vermoeidheid hebben. Om toch even helemaal doorgelicht op vakantie te gaan nogmaals naar de dokter. 'Bingo!'zei hij afgelopen vrijdag. Je hebt pfeiffer. Het verklaart een hoop. Volgens de arts kon de reis op geen beter moment komen. Prima om te herstellen van pfeiffer. Het is nu nog even op de kiezen bijten en zoveel mogelijk rust proberen te pakken tussendoor. En dan vijf maanden om op krachten te komen. Het is echt nog maar een paar weekjes. Ongelooflijk!