Vertrek en eerste week Thailand (Koh Lanta)

Het was nog een race tegen de klok om alles klaar te krijgen voor vertrek. Op de laatste avond kwam nog het idee om mijn auto te laten gebruiken door het jonge gezin die op onze boot de winter gaat doorbrengen. Ik dacht ineens hoe doe je nou boodschappen met twee kleintjes in de winter? Nu heb ik dat zelf de eerste twee jaar van Lenja met de fiets en zo'n fietskarretje gedaan, maar Reinoud was er toen ook nog met een auto. Afijn, naast het laatste wassen (toch nog even de vitrage en Lenja's dekbedje wassen en al het beddengoed etc.)ook de auto nog even goed aanpakken. Een tienpuntenbeurt, alles bijvullen en ook daar was een grote schoonmaak op zijn plaatst. Grotere kans om iets netjes terug te krijgen als je het netjes achterlaat. Reinoud alles uitgerekend en akkoord gekregen.

In een taxibusje door oma Leneke geregeld met een oma Leneke lunch naar Schiphol. Daar de gebruikelijk incheck stress. Waar anderen zich goed laten informeren vooraf ontdekken wij alles ter plekke. Een van de twee tassen was te groot. Afijn, na wat heen en weer geren en het kopen van 2 lullige sporttasjes loste het probleem zich ook weer op. Tijd voor een afscheidsdrankje. Dat leek wel een afscheidsfeest! De een na de ander verscheen op Schiphol voor een laatste knuffel, een zak drop en een pas goed op! Elke keer als we ons in de rij voor de douane omdraaiden zagen we vele handjes omhoog gaan en zwaaien. Allemaal mensen waar we veel van houden.

Lenja begon te schateren toen het vliegtuig ging racen voordat hij opsteeg. De Grote Reis was nu echt begonnen. De overstap op Heathrow deed een beetje denken aan een scene van ‘Man in black' waarin ze een ruimte instappen met allemaal verschillende soorten buitenaardse wezens. Ook hier krioelde het van de mensen uit alle delen van de wereld. Alle vormen, maten en kledingstukken liepen voorbij. En allemaal hadden ze honger en wilden eten. We waren blij toen we in het grote vliegtuig naar Bangkok zaten. Lenja bleef wakker tot 01.00 Nederlandse tijd! Toen viel ze, na wat aanmaningen, als een blok in slaap tot we bijna bij Bangkok kwamen. Op het prachtige en schone vliegveld van Bangkok vonden we soepeltjes onze bagage en taxichauffeur die ons naar een airco kamer in een hotel nabij het vliegtuig bracht. Daar was de eerste omschakeling. Avondeten tijdens Nederlandse lunchtijd. Maar wel ontzettend smakelijk. Lenja, na uren in een vliegtuig gezeten te hebben, rende in het rond. ‘A boy!' schaterde de Thaise vrouwen die Lenja in haar wangen knepen vanwege haar uitbundige gedrag. Maar we waren maar wat trots op ons 4 jarige meisje. Wat had ze het allemaal goed gedaan. En van al dat rennen viel ze toch maar mooi in slaap om 15.30 Nederlandse tijd (21.30 Thaise tijd). En waar Reinoud en ik nachtelijke gesprekken hadden omdat we niet konden slapen heeft Lenja geen jetlag krimp gegeven.

De volgende ochtend vlogen we naar Krabi en met een taxi twee uur naar ons resort in Koh Lanta. Alleen al het feit dat je in je zomerjurkje langs de palmbomen rijdt is al zo heerlijk wonderlijk. Het resort heet Royal Lanta Resort and Spa. En Royal voelen we ons vanaf het moment dat we zijn binnengekomen. In ons huisje op palen slapen we onder de klamboe. We zwemmen in 1 van de twee zwembaden of in de zee. En we eten ons helemaal suf aan de meest smakelijke gerechten. Fruit, groeten en rijst en ja Singha natuurlijk, Thais bier. Ook Lenja eet al goed mee. We proberen steeds iets anders. We zijn als oesters die langzaam open gaan. We hebben de tijd en we kwamen hier om eerst eens even goed uit te rusten. Dus eerst alleen naar het zwembad en eten op het resort. Daarna het strand eens op. Daarna de straat eens op. Stap voor stap gaan we open en kijken om ons heen. We leren Thaise woordjes en hebben ons onwaarschijnlijk heerlijk laten masseren, want dat kan hier om de honderd meter. Thai massage, Oil massage, Food massage. Een uur lang word je stevig aangepakt. Wervels schieten op hun plek. We lezen boeken en nog meer boeken.(Al is het nog niet gelukt de usb boeken te openen op de Ipad of computer???) En we genieten van ons heerlijke kind. Onze kletskop moet even wennen dat ze niet zo makkelijk kan praten als in Nederland, maar ze begint al aardig wat woordjes Thais en Engels te kletsen. Toen ze een keer een Nederlands stel tegenkwam hield ze niet op met kletsen. Ze is ontzettend relaxt. Vermaakt zich uren in het zwembad of op het strand. Als we uiteten zijn zit ze te tekenen of maken we opdrachtjes. Wat ze leuk vind is om soms te vergelijken met Nederland qua tijd. Dan zegt ze : 'Wat doet Xaime (haar grote vriend uit Nederland) nu? ' vlak voordat ze gaat slapen. En dan zegt ik : 'die komt nu net uit school'. Dan ligt ze dubbel van het lachen. Ze heeft van de moeder van Xaime een foto van hun samen meegekregen en dan geeft ze de foto een dikke kus. Ook door ons wordt er veel geknuffeld natuurlijk. Heerlijk zoveel tijd samen doorbrengen. Papa leert haar spelletjes op de Ipad. We maken lange nachten en na alle intensieve weken beginnen we fysiek echt uit te rusten. Ik voel m'n pfeifferlijf wel, maar nu hoef ik niks. Na een paar dagen heb ik zelfs wat hardgelopen op het strand in de ochtend. Rustig aan en niet te lang. Niks forceren. We hebben de tijd. We gaan van maaltijd naar maaltijd.

Het regent hier nog regelmatig. Warme regen. Vaak zijn het korte buien, maar soms ook echt een paar uur achter elkaar. Voor ons niet erg. Maar als dit net je korte vakantie is is het wel vervelend denk ik. Er zijn hier ontzettend veel Zweden als gasten. De temperatuur is echt heerlijk. Nog niet veel volle zon hoewel we ons suf moeten smeren met zonnebrandolie ik heb al heel wat roze Zweden voorbij zien komen. De Thais werken lange dagen. We zien steeds dezelfde gezichten van 's ochtends vroeg tot 's avonds. Ik dacht dat Aziatische mensen allemaal op elkaar leken, maar dat is helemaal niet zo hier. Alles is hier brandschoon. Ze vegen en harken en poetsen de hele dag. Zelfs het strand wordt aangeveegd. Overal watertonnen met prachtige tropische bloemen. Ik vind het wat lastig om m'n houding te vinden. Ik wil dan niet de rijke, arrogante westerling zijn, die bediend wordt. Dus ben vriendelijk en geïnteresseerd en probeer met netjes en gelijkwaardig te gedragen. Aan de andere kant ben ik gewoon een grote, logge, witte reuzin tussen de frêle Thai en sta hier een bak met geld uit te geven. En hoewel ze absoluut niet opdringerig zijn in het verkopen van hun diensten en waren, zijn ze natuurlijk reuze geïnteresseerd in onze portemonnee.

Nederland is nu al ver weg. Al hebben Reinoud en ik intensieve dromen 's nachts. Er wordt nog het een en ander verwerkt. Donderdag 11 november gingen we allemaal naar de kapper. Er is hier van alles als het gaat om uiterlijk. Je tanden laten bleken, nagels lakken en dus ook haren laten knippen en invlechten. Lenja is nog schattiger dan ze al was met kleine vlechtjes. Met veel geduld onderging ze de liefdevolle behandeling van 3 Thaise vrouwen. Ze begonnen zelfs haar voetjes te masseren en haar teennagels te knippen en vijlen. Gewoon omdat ze met dit kindje wilden tutten. Lenja onderging het allemaal alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Glimlachte eens naar links, zei dankjewel in het Thais rechts en kletste haar eigen soort Engels terug. Nu laat ze aan iedereen die het maar wil weten haar nieuwe haren zien. Ook ik heb een stukje van m'n haren laten invlechten, allemaal heel praktisch met al dat zwemmen.

Tijdens een tropische regenbui namen we de Tuktuk en reden over het eiland. We zagen gewoon olifanten lopen! We kunnen nog naar een slangenshow, een apenschool of hanengevechten volgens onze vriendelijke chauffeur Abdullah. Een hanengevecht leek ons wel leuk voor Lenja (not!).

We laden helemaal op, komen helemaal bij en nemen het tot ons. Na gedane arbeid is het inderdaad goed rusten! Ik hoop dat het jullie goed gaat en veel liefs van ons alle drie!

Reinoud, Lenja en Marihuela